گزارشی به نقل از رمزی بارود
طنین رقصی دردآلود بر شاهراههای حیات
انبوه تصاویر سیل انسانی بسوی زادگاه در آتش استعمار اسکانی امپریالیستی سوخته ، شبکه های اجتماعی را فرا گرفته است. قدرت تصاویر، ورای نعرهها و خط و نشان کشیدنهای پبروزمندانه انچه «سرمایه گانگستری» در ایالات متحده خوانده شده و کارگزاران صهیونیست آن در دولت جدید آن است. وقتی الیز استفانیک، نماینده دولت جدید امریکا در سازمان ملل رسما خواهان پیوستن کرانه باختری به اسرائیل بر اساس متون مذهبی یهودیان شده است.
یکی از این تصاویر سیل انسانی فرودستان و مقاومت و پیروزی و بازگشت در چشم انداز شهری بیهمتای دریای مدیترانه و معنای دایسپورا ورای جغرافیای فلسطین توسط رمزی بارود، بنيانگذار روزنامه اينترنتي ‘فلسطين کرانيكال’ منتشر شده است:
«هرگز پیش از این مردم ما به معنای واقعی “بازنگشتهاند.” هرگز پیش از این پناهندگان فلسطینی از غزه به سوی شمال حرکت نکردهاند. از نکبت فلسطین در سال ۱۹۴۸ تا این لحظه تاریخی در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۵، ما تنها به اعماق دیاسپورا فرو رفتهایم. اما در طول این مسیر، ما همواره به رؤیای تحقق حق بازگشت چنگ زدهایم.
امروز شاهد چیزی غیرقابل تصور هستیم: یک میلیون فلسطینی که به سوی شمال حرکت میکنند—زخمی، رنجدیده، و حامل چهار نسل درد. و با این حال، در میان این رنج، آنان لبخند میزنند، شعار میدهند، و پرچم فلسطین را به اهتزاز درمیآورند. این لحظه معنایی فراتر از نمادین بودن دارد. حق بازگشت دیگر تنها یک رؤیا نیست؛ دیگر یک امید دور نیست. این حق اکنون یک واقعیت است. و این واقعیت از امروز آغاز میشود—به لطف غزه و فداکاریهای عظیم مردم آن.
چنین فصل دردناکی به فصلی از امید و شادی تبدیل شد. این یک احساس شخصی نیست؛ بلکه بر چهرههای یک میلیون فلسطینی که به ویرانههای خانههای خود بازمیگردند، حک شده است. آنان نه تنها بار گذشته را با خود حمل میکنند، بلکه آتش عزم و امید به بازسازی را نیز دارند—نه تنها بازسازی غزه، بلکه امید به ادامه مسیرشان به سوی شمال.
همچنین باید چیزی را روشن کنم: من کاملاً استفاده از واژه “نکبت” را برای توصیف آنچه غزه در آغاز این جنگ با آن روبرو شد، رد کردم. بارها به میزبانان برنامههای خبری گفتم: “هیچ نکبتی وجود نخواهد داشت.” چه واقعبین بودم و چه تنها نمیخواستم آنچه به نظر اجتنابناپذیر میرسید—پاکسازی قومی مردم ما—را بپذیرم، اکنون دیگر اهمیتی ندارد. هیچ نکبتی وجود ندارد.
امروز، ما شروع به معکوس کردن آن میکنیم. و مردم ما این کار را به تنهایی انجام دادند. بدون ارتشهای عرب، بدون نیروهای خارجی—فقط با قدرت مقاومت غزه و همبستگی مردم آزادیخواه در سراسر جهان.»
طبقه دات کام 