نگاهی به تکاپوی رابطه عاطفی سه نفره
نادژدا کروپسکایا،اینسا آرمان و ولادیمیر لنین، مطلب کریستین قدسی در ورسو

🔻«اگر عاشق یک مبارزه شوید، به‌آسانی می‌توانید عاشق کسانی شوید که در آن مبارزه شریک‌اند، و برعکس.»

🔹نویسنده، به زندگی ایسنا آرمان سیاست مدار  کمونیست فرانسوی -روسی و عضو  کلیدی بلشویک ها در انقلاب اکتبر می پردازد که غالبا در سایه لنین قرار گرفته است. وی اولین زنی بود که در میدان سرخ مسکو با خاطره انقلاب دفن شد.

🔹کروپسکایا و لنین هرگز صاحب فرزند نشدند (احتمالاً به دلیل بیماری تیروئید او)، و شاهدان ادعا می‌کنند که او در دوران تبعید در اتاق مادرش می‌خوابید و نه در اتاق همسرش. پس از انقلاب، آن‌ها اغلب جدا از هم زندگی می‌کردند و کروپسکایا تنها زمانی دوباره همراه دائمی لنین شد که او نیاز به یک پرستار دقیق داشت؛ ابتدا پس از آنکه در تاریخ ۳۰ اوت ۱۹۱۸ توسط فانی کاپلان از فاصله نزدیک هدف گلوله قرار گرفت، و سپس پس از اینکه او دچار مجموعه‌ای از سکته‌های فزاینده ناتوان‌کننده شد.

🔹عاطفی‌ترین رابطه کروپسکایا با اینسا آرمان بود. عاشقانه‌ترین و پرمعناترین زبان در خاطرات او نه در بخش‌های مربوط به لنین یا مادرش، بلکه در توصیف زمان‌هایی است که با آرمان گذرانده است، کسی که او برای اولین بار در فرانسه ملاقات کرد. جمع پاریس در سال ۱۹۱۰ شامل افرادی مانند الکساندرا کولونتای و آلکساندر شلیاپنیکوف بود؛ آرمان به تدریج در جلسات و رویدادهایی که جامعه مهاجران روس در فرانسه برگزار می‌کردند، شرکت کرد. کروپسکایا نوشت: «اینسا آرمان در سال ۱۹۱۰ از بروکسل به پاریس آمد و بلافاصله به عضوی فعال در گروه پاریس ما تبدیل شد. او به هیئت رئیسه گروه انتخاب شد و مکاتبات گسترده‌ای با سایر گروه‌های مهاجر در خارج آغاز کرد. او خانواده‌ای شامل دو دختر کوچک و یک پسر داشت. او یک بلشویک پرشور بود و به‌زودی همه جمع پاریس ما دور او گرد آمدند.»