این مقاله‌ دیو زیرین،خبرنگار ورزشی چپگرای نشریه امریکایی نیشن، درباره فدی دیب، تنها ورزشکار فلسطینی در پارالمپیک، می‌باشد. همانطور که زیرین اشاره کرده، هیچ منبع خبری دیگری درباره این داستان گزارش نداده است؛ با وجود اینکه رسانه‌ها داستان‌های “انسانی” را بسیار دوست دارند، به ویژه در ارتباط با المپیک!

در میان فشار تمرین و استرس جهان پیرامون این ورزشکار، دیب فراتر از وضعیت خود نگاه می‌کند:

«کاری که من اکنون اینجا انجام می‌دهم این است که نشان دهم یک بازیکن فلسطینی وجود دارد که تحت این شرایط سخت قرار دارد، همانطور که مردم در جستجوی زندگی هستند، آنها هنوز انسانیت دارند،» او می گوید در تمام این مدت، افتخار فلسطینی بودن همراه او بوده است: «من می‌خواهم پیامی به تمام دنیا بفرستم: مردم غزه انسان هستند؛ آنها به همان حقوق انسانی نیاز دارند که همه در این جهان دارند.»

دیب سؤال مستقیمی از ورزشکاران اسرائیلی می کند: «می‌خواهم از بازیکنان اسرائیلی چیزی بپرسم: پیام شما چیست؟ چه چیزی می‌خواهید در مورد خودتان به جهان نشان دهید؟ نسل‌کشی که در غزه رخ داده است را نشان دهید؟ چه چیزی را می‌خواهید نشان دهید؟ پیام شما برای جهان چیست؟»

داستان دیب هم ناراحت‌کننده و هم الهام‌بخش است. اما اینجا پایان داستان نیست. به گفته این پارالمپیکی، نشریه نیشن تا لحظه نگارش این مقاله، تنها نشریه‌ای است که با آن مصاحبه کرده است. زیرین می‌نویسد:معمولاً ما از قرار دادن خودمان به عنوان بخشی از داستان پرهیز می‌کنیم، اما نادیده گرفتن صدای فلسطینی‌ها بخشی از داستان است. هزاران خبرنگار در پاریس در حال گردش هستند، بسیاری از آنها به دنبال داستان‌های انسانی هستند. آیا فادی دیب برای آنها کمتر از انسان است؟ آیا فلسطینی‌ها کمتر از انسان هستند؟ لینک مقاله