«نزول اسرائیل»
مطلب آدام شاتز، سردبیر ایالات متحده تارنمای «نقد کتاب های لندن» درباره جنگ اخیر غزه، سیر تغییرات در رژیم اسرائیل و نحوه بازتاب اعتراضات بی سابقه ضد جنگ، ضدصهیونیستی و ضدسرمایه داری در دانشگاههای غرب
در بخشی از این مطلب، شاتز می نویسد که تشکیلات سیاسی و رسانههای جریان اصلی عمدتاً به اعتراضات دانشگاهی بیاعتنا بودند. مفسران لیبرال دانشجویان را به عنوان «مرفه» تحقیر میکردند، اگرچه بسیاری از آنها، به ویژه در دانشگاههای دولتی مثل (دانشگاه شهری نیویورک)، از طبقات فقیر و کارگر آمده بودند؛ برخی ادعا کردند که اعتراضات در نهایت درباره آمریکا است، نه درباره خاورمیانه. (این اعتراضات درباره هر دو بود.) به معترضان همچنین اتهام زده شد که با اظهارات خود درباره محکومیت صهیونیسم، یهودیان را ناامن کردهاند، به خودنمایی پرداختهاند، در خیال شورشهای سبک ۱۹۶۸ گرفتار شدهاند، از بیرحمیهای حماس چشمپوشی کرده یا حتی آنها را توجیه کردهاند، در فراخوانهای خود برای «جهانیسازی انتفاضه» به مبارزه مسلحانه رمانتیزه پرداختهاند، و از شدت دوگانگی به پیچیدگیهای جنگی که شامل چندین طرف بود، نه فقط اسرائیل و غزه، کور شدهاند
شاتز که مطالب گذشته او،همچون موضع جودیت باتلر، بویژه در مورد مقاومت فلسطین و حماس به نوعی به عنوان شاخص موضع چپ لیبرال شمال جهانی توسط بسیاری از منتقدین مارکسیست جنوب در فضای مجازی عنوان شد، می گوید این انتقادات بیپایه نیستند. مانند «کاهش بودجه پلیس»، «از رودخانه تا دریا» که در مطلقگرایی خود جذاب است، اما همچنین به طرز خطرناکی مبهم است، سوختی برای مخالفان راستگرا است که به دنبال شواهدی برای فراخوان به «نسلکشی» علیه یهودیان هستند. و همانطور که همیشه هست، بُعدی نمایشی به اعتراضات وجود داشت، با برخی دانشجویان که خود را بخشی از همان درام در حال وقوع در غزه تصور میکردند، و پاکسازی خشن یک پردیس دانشگاهی (مناطق «آزادشده») را با تخریب خشونتآمیز یک اردوگاه پناهندگان در فلسطین اشتباه میگرفتند. اما حملات به تظاهرکنندگان – چه به خاطر «مرفه بودن»، خصومت فرضی با یهودیان یا افراطگرایی – بازنمایی منصفانهای از یک جنبش گسترده که شامل فلسطینیان و یهودیان، . آفریقاییآمریکاییها و لاتینتبارها، مسیحیان و بیخدایان است، نبود . لینک مقاله
طبقه دات کام 