سرخوردگی ساموئل موین

ساموئل موین، استاد تاریخ دانشگاه ییل، فقط ۴۵سال دارد، اما همین حالا هم کمتر استاد دانشگاهی در آمریکا پیدا می‌شود که بیش از او در عرصۀ روشنفکری این کشور تأثیرگذار باشد. او چهره‌ی یک متفکری را به خود گرفته که هیچ‌گاه با روشنفکرهای پرسروصدای مربوط به جریان اصلی، کنار نمی‌آید. توماس مینی، دانشجوی سابق موین در دانشگاه کلمبیا، می‌گوید: «برای شما، دیدن صفحۀ فیس‌بوک موین لازم‌تر از اندرونی خانۀ اوست. او اساساً در آن صفحه زندگی می‌کند. انگار دارد مجلۀ خودش را منتشر می‌کند.» موین دل در گرو شکلی از تفکر انتقادی دارد که در قالب و فرم خود نیز متفاوت با هرآن چیزی است که نهاد آکادمیک تجویز کرده و اساسا علم را نیز بدل به نسخه‌ای از پیش تعیین شده کرده‌اند که متفکرین و چهره‌های دانشگاهی باید حتما به همان زبان سخن بگویند تا دلایل و حرف‌هایشان شنیده شود. اما موین به این چرخه‌ی صنعت علم تن نداده؛  تا جایی که امتناع هرازگاهی موین از تبیین موضعش دربارۀ مقاله‌های جنجالی و تلاش برای دفاع از خود در برابر ایراداتی که از چشم‌انداز مرسوم علم که شرح آن رفت می‌تواند باعث بهت همگان شود. در این یادداشت، به اختصار با زندگی، آثار، نظرات و علت تمایل و قرابت این استاد حقوق و تاریخ در دانشگاه‌های هاروارد، کلمبیا و ییل به تفکرات انتقادی و رادیکال آشنا خواهیم شد که قطعا حاوی نکات جدید و جذابی برای مخاطب خواهد بود. لینک مقاله